Stari dvor

Obilazak lepota Beograda predstavlja odličan način da se provede divan dan u Beogradu. To može biti jedna lepa šetnja koja uključuje staro jezgro grada, kulturno nasleđe koji pokazuju kako je važna i interesantna bila istorija Beograda. Ali, tu su i Beogradska tvrđava, Sava i Dunav, Kosančićev venac, Skadarlija, prelepi parkovi Beograda i sva ostala zavodljiva mesta u njihovoj okolini koja su nemerljiva za turizam Beograda i njegov dalji napredak.

Jedna od zgrada koja je deo skoro svake gradske turističke ture je i zgrada Starog dvora koja se nalazi preko puta Skupštine Srbije. Ovo reprezentativno zdanje je  projektovano čuveni Aleksandar Bugarski koji je gradio i zgradu Narodnog pozorišta u Beogradu. Izgrađeno je u periodu od 1881. godine do 1884. godine kao rezidencija Milana Obrenovića koji je te davne 1882. godine bio krunisan za kralja Srbije, ali је 1889. godine ovde i abdicirao u korist sina Aleksandra. Zajedno sa zgradom Novog dvora koja se nalazi na Andrićevom vencu predstavlja jedinstvenu arhitektonsko-urbanističku i stilsku celinu. Predstavlja jedno od najznačajnijih objekata srpske istorije sa kojim bi svi trebali da budemo malo detaljnije upoznati. Spoljne fasade su urađene u  stilu akademizma i sa dekorativnim elementima koji su potekli iz renesansne i barokne arhitekture. Tokom bombardovanja u Prvom i Drugom svetskom ratu Stari dvor je bio poprilično štećen pa su rekonstrukcijom dve od tri prvobitne kupole uklonjene. Na zapadnom uglu zgrade ističe se kube krunisano dvoglavim orlom na vrhu, na čijem mestu je tokom komunističke i socijalističke vlasti bila petokraka.

I unutrašnjost je pretrpela značajne promene pa se sada posetioci po ulasku u Stari dvor prvo upućuju u Crveni salon u kome najviše pažnje privlači “Portret devojke” koji je Đura Jakšić naslikao 1862. godine, ali i druge dragocenosti, slike, porcelanske vaze, kao i faksimil pisma pape Jovana VIII od 16. aprila 878. godine – najstariji pisani dokument u kome se pominje slovensko ime Beograd. Zatim se ulazi u Žuti salon gde se nalaze značajne slike poznatih umetnika kao što su Sava Šumanović, Jovana Bijelića, Petra Lubarde, Ljube Laha, Miodraga-Bate Mihajlovića i drugih, ali i skulpture u drvetu umetnika Riste Stijovića. U Žutom salonu salonu su izloženi i pokloni stranih državnika i delegacija kao što su skulpture, vaze i ukrasni tanjiri. Iz Žutog salona se ulazi u Svečanu salu čiji su gornji delovi zidova ukrašeni vitražima koji dočaravaju narodnooslobodilačku borbu urađeni su u rekonstrukciji posle Drugog svetskog rata. U Sali možete videti i mesingane čirake francuske izrade, dve stojeće pepeljare sa ukrasnim figurama tri zmije, dve vaze i porculanski, a na drugom delu sale bombonjeru sa dva anđela, rađena u istoj tehnici kao i čiraci i porculanske vaze. Iz ove svečane sale možete izaći na terasu. Muzej grada Beograda je dizajnirao enterijer Salon XIX veka koji je koncipiran u duhu vremena kada je Stari dvor nastao. Ovde se nalazi originalni nameštaj koji je koristila kraljica Natalija Obrenović, supruga kralja Milana. Izložena je i crna garnitura u stilu Napoleon III takođe pripada tom vremenu. Građanska nošnja ilustruje kako su se Beograđani oblačili u prvoj polovini XIX veka. U ovom salonu su portreti viđenih i uglednih građana, a na centralnom zidu je velika slika “Veselje pred krčmom”, nepoznatog autora. U ovim reprezentativnim prostorima se održavaju prijemi značajnih državnih delegacija, značajni sportski i kulturni prijemi, banketi, koncerti i balovi, svečane dodele priznanja Skupštine grada, dok se u ostalim prostorijama nalaze kabineti predstavnika gradskih vlasti, pošto se u zgradi danas nalazi Skupština grada Beograda. U pitanju je jedno od najznačajnijih arhitektonskih ostvarenja s kraja XIX veka u Srbiji koje je proglašeno za spomenik kulture.